تصویری از رنج درونی انسان امروز | گزارشی از نشست نقد و بررسی نمایش «مردی مقابل فرزندانش»
نشست نقد و بررسی نمایش «مردی مقابل فرزندانش» در دومین پاتوق تئاتر حوزه هنری برگزار شد.
به گزارش شهرآرانیوز؛ دومین پاتوق تئاتر حوزه هنری خراسان رضوی به نقد و بررسی نمایش «مردی مقابل فرزندانش» اختصاص داشت که با استقبال هنرمندان و هنرجویان تئاتر روبه رو شد. این نشست با حضور مجید عسکری رئیس حوزه هنری استان، سیدمحمد مداح حسینی استاد ادبیات نمایشی و منتقد تئاتر و سیدجواد اشکذری نویسنده و طراح نمایش، برگزار شد. دانشجویان رشته ادبیات نمایشی نیز که در این نشست حضور داشتند، سؤالات خود را پرسیدند و با کارگردان نمایش گفت‌و‌گو کردند.
ارتباط مخاطب با دیالوگ‌های تأثیرگذار نمایش
مجید عسکری، رئیس حوزه هنری استان، در این نشست گفت: من چند ماه شاهد تلاش سیدجواد اشکذری و گروه او بودم تا به اصطلاح هنرمندان، کاری منسجم اجرا بشود.
«مردی مقابل فرزندانش»، نشان می‌دهد که از دل و ذهن سال‌ها تجربه کارگردان آن به وجود آمده است. وی مهم‌ترین ویژگی این اثر را دیالوگ‌های آن دانست و افزود: نویسنده حاصل سال‌ها زندگی، هنر و کار خود را در دیالوگ‌های این کار جمع کرده که به نظرم شاهکار است. نکته کلیدی این است که نمایش درباره هنر می‌گوید.
متأسفانه رنج درونی بسیاری از هنرمندان و روشنفکران به آثارشان کشیده می‌شود، که بسیار مهم است. کارگردان می‌خواست با کمک این دیالوگ‌ها به نویسندگان و هنرمندان بگوید که زیاد در دنیای تفکر و تخیل خود سرگردان نباشند و با واقعیت کمی آشناتر باشند. عسکری طراحی لباس، صحنه، میزانسن ها، چهره‌های فرزندان و اتفاقات را بسیار خوب برشمرد و بیان کرد: اگر تمام این‌ها با قصه بیشتر مأنوس می‌شد، بسیار بهتر بود. نقد من در تئاتر‌ها همیشه به قصه بوده است. آنچه باعث می‌شود مخاطب در کشاکش با یک اثر هنری قرار بگیرد، فرمی است که در ارتباط بین عناصر با قصه وجود دارد.
مرثیه‌ای برای مردان فرهنگ
سیدمحمد مداح حسینی، استاد ادبیات نمایشی و منتقد تئاتر، نیز در این نشست بیان کرد: اگر بخواهم نامی به این نمایش بدهم، «مرثیه‌ای برای مردان فرهنگ» را برمی گزینم.
وی این نمایش را نوعی حدیث نفس دانست و گفت: اگر بخواهم از نکات مثبت نمایش بگویم، بی تردید اولین آن‌ها حضور محمد جهانپا در قامت بازیگر است. من او را یک کارگردان خوب و یک بازیگر عالی می‌دانم. یگانگی او با کاراکتر، فروپاشی شخصیت و در انتها زوال نهایی، یکی از بخش‌های درخشان بازی اش در نمایش بود. مداح حسینی افزود: تقسیم بندی‌ای که در صحنه ایجاد شده است، یعنی بخش روانی و کتاب‌ها و سمت دیگر صحنه، شیشه‌های آزمایشگاهی، می‌خواست به دوگانگی زندگی این شخص اشاره کند.
اینکه شما در دو جهان سیر می‌کنید؛ اول جهانی که تخیلتان می‌سازد و دوم جهانی که واقعیت‌های کنترل نشدنی زندگی برایتان خلق می‌کند. ایده نمایش هم در همین قسمت قرار گرفته است. صدای نریشن نیز هم زمان می‌تواند به دو بخش دوگانگی روانی آدم‌ها اشاره کند و به عنوان یک ناظر بیرونی یعنی کسی که دائم کنترل می‌کند، معنا بپذیرد.
منتقد تئاتر کشورمان با اشاره به اینکه نمایش از جایی به بعد، تراژدی زندگی نویسنده را برای ما مشخص می‌کند، گفت: جایی که صندلی‌ها برمی گردد، فرم دو میز تغییر می‌کند، انگار همه چیز منحوس می‌شود، ما وارد جهان واقعی می‌شویم و در آن اضمحلال شکستگی و فروپاشی این آدم را می‌بینیم. این بازی تکنیکی و چیدمان صحنه، جزو بخش‌های جذاب نمایش بود.
نویسنده، نماد انسان سردرگم زندگی امروز است
سیدجواد اشکذری، نویسنده و کارگردان نمایش «مردی مقابل فرزندانش»، نیز در این نشست گفت: متن پرچالشی بود و این نمایش را نیز ادای دین به زنان می‌دانم. این نمایش را یک خانواده پرجمعیت دیدم که ناقص است؛ بچه‌هایی هستند که وجود ندارند و همه ما بین این رؤیا و حسرت همیشه می‌چرخیم. من در سال۱۴۰۳ به این موضوع رسیدم؛ چون خانواده در حال از بین رفتن است. وی افزود: این مرد، نماد انسان سردرگم زندگی امروز ماست و تماشاگر هم در آن سرگردانی با او همراه است. در این خانواده در عین پرجمعیت بودن، تنهایی مرد را می‌بینیم. متن من یک واگویه و یک مونولوگ است. در اجرا به بچه‌ها و یک زن رسیدم که در واقعیت وجود ندارد.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
